Kwotyzwrotu niewykorzystanej ulgi wykazać należy w 2024 r. ( deklaracje za rok 2023) w odpowiednich polach deklaracji PIT-36, PIT-37. Ulga prorodzinna jest nielimitowana w stosunku do ilości dzieci, które podatnik posiada. A zatem kwota odliczenia lub zwrotu przysługuje na każde dziecko, którego status spełnia ustawowe wymogi. Odpowiedź: W sytuacji opisanej w pytaniu, udzielając dotacji na dziecko 2,5 letnie objęte wychowaniem przedszkolnym w trakcie miesiąca (np. w drugiej połowie sierpnia), stosujemy zasady wynikające ze stosownej uchwały rady gminy w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji dla niepublicznych przedszkoli i innych form wychowania przedszkolnego, niepublicznych szkół i Możliwe że przyczyną takiego stanu jest niedrożność nosa (np. mocno skrzywiona przegroda nosowa) przez co córka musi oddychać buzią. Warto to skonsultować z laryngologiem i wykonać endoskopię, żeby sprawdzić, jak wyglądają i pracują narządy jamy ustnej, nosowej i całego aparatu oddechowego. Okres zdania wielowyrazowego to 2.–3. rok życia (3-latek posługuje się zdaniami pięciowyrazowymi, posiada zasób około 1000 słów). 4-letnie dziecko powinno umieć opowiedzieć bajkę (okres zdań złożonych), a po 5. roku życia następuje doskonalenie mowy. 1 Urszulka - przedwcześnie zmarłe 2,5-letnie dziecko; obdarzone licznymi zaletami; odziedziczyło po ojcu talent poetycki; 2) ojciec cierpiący po stracie córki - wykształocny poeta, który swój żal zamyka w artystycznej formie trenu, a także myśliciel-filozof zastanawiający się nad sensem swojego cierpienia i śmierci małego dziecka. 1 Zginęło 2,5-letnie dziecko. Tragiczny wypadek na A1. Zginęło 5-letnie dziecko. Najważniejsze fakty. Marsz Niepodległości przeszedł ulicami Warszawy ZDovwYr. Drugie urodziny dziecka to okazja, by zastanowić się nad tym, co powinien umieć dwulatek. Maluch na pewno już sprawnie chodzi, biega, wszędzie go pełno. Czasem rodzic nie może nadążyć za własnym szkrabem. Dziecko dwuletnie potrafi już wyrażać własne zdanie. Chce podkreślać swoją indywidualność i niepowtarzalną osobowość, stąd często obserwuje się bunt dwulatka. Każdego dnia dziecko uczy się nowych słów – jego słownik bierny i czynny jest bardzo bogaty. Dwuletnie dziecko pragnie uczestniczyć w życiu rodziny, zasiada do wspólnego stołu. W tym czasie rozpoczyna się również nauka korzystania z nocnika. Maluszek zaczyna kojarzyć związek między parciem na pęcherz a mokrą pieluchą. Co jeszcze powinno umieć dwuletnie dziecko? Zobacz film: "Co należy wiedzieć na temat fizjologii dwulatka?" 1. Rozwój dwuletniego dziecka Dwuletnie dziecko może mieć już komplet zębów mlecznych. Między dwudziestym a trzydziestym trzecim miesiącem życia jako ostatnie wyrastają zęby trzonowe. Warto w tym czasie udać się do stomatologa z dzieckiem, by sprawdził jakość uzębienia szkraba. Dwulatek jest też bardzo sprawny pod względem manualnym – wykonuje precyzyjne ruchy, np. nawleka koraliki na nitkę. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że niektóre przedmioty nie nadają się do zabawy, bo można sobie zrobić nimi krzywdę (np. połknąć albo włożyć do nosa). Bez względu na tempo rozwoju dziecka nie warto go porównywać do rówieśników. Jedne dzieci zaczynają szybciej chodzić, drugie – mówić, a trzecie – wyprzedzają kolegów pod względem samodzielności. Na wszystko przyjdzie czas. Dwuletnie dzieci to mali buntownicy. W przypływie złości potrafią powiedzieć słowa, które ranią, np. „Jesteś Baba Jaga” albo „Nienawidzę cię”. Oczywiście, słowa są odzwierciedleniem negatywnych emocji dziecka, z którymi nie wie, jak sobie poradzić. Nie oznacza to, że maluch w taki właśnie sposób myśli i czuje. Dwulatki są bardzo bystre, ale nadal potrzebują jasnych instrukcji od rodziców. Zamiast mówić: „Ubierz się”, lepiej powiedzieć: „Włóż spodenki i bluzkę”. Dwulatkom wiele spraw trzeba jeszcze tłumaczyć. Ich ciekawość poznawcza każe cięgle dopytywać dorosłych: „A dlaczego?’. Dwulatek ma również potrzebę podkreślania własnej indywidualności i samodzielności – chce samo wybierać sobie ubranka albo decydować, dokąd pójdziecie z mamą na spacer. Dwuletni maluch nie zdaje sobie jeszcze do końca sprawy z obowiązujących w społeczeństwie zasad. Nie wie, że nie wolno bić innych, zabierać zabawek koledze z piaskownicy, uderzać łopatką w główkę koleżanki albo biegać przy obcych na golasa. Rodzic dwuletniego dziecka musi uzbroić się w cierpliwość i bezustannie tłumaczyć. W wieku dwóch lat bardzo mocno rozwija się wyobraźnia dziecka. Dominującą aktywnością malucha jest ciągle zabawa. Dwuletnie dziecko nadal preferuje zabawę samotną albo chce, aby w zabawie towarzyszyli mu najbliżsi, np. rodzice albo dziadkowie. Mimo że maluszek pragnie poczuć się już „duży”, nadal potrzebuje miłości, bliskości i wsparcia rodziny. Chce mieć poczucie bezpieczeństwa i gwarancję, że może liczyć na wsparcie mamy i taty. Dwuletnie dziecko to „żywy skarb”, ale też źródło szczęścia, dumy i miłości. polecamy Pytanie nadesłane do redakcji Moje 2,2-roczne dziecko przestało spać w ciągu dnia. Czy to jest normalne? W nocy śpi. Odpowiedziała lek. med. Katarzyna Jamruszkiewicz Zakład Medycyny Rodzinnej, Szpital Uniwersytecki, Kraków Zapotrzebowanie na sen u dziecka zależy od wielu czynników, jest zwiększone w okresach intensywnego wzrostu i rozwoju oraz np. choroby. Jest ono zróżnicowane indywidualnie i tak niektóre 4-latki potrzebują jeszcze 2-godzinnej drzemki w ciągu dnia, inne dzieci zaraz po pierwszych urodzinach z niej rezygnują lub śpią bardzo krótko. Dziecko ok. 2. roku życia potrzebuje 10-14 godzin snu. Zazwyczaj dzieci "wiedzą" ile potrzebują spać, ich organizm sam reguluje ilość snu, natomiast należy im zapewnić do tego warunki. Dziecko, które nie śpi w ciągu dnia, a rano budzi się wyspane, do czasu nocnego odpoczynku jest wesołe i w dobrej formie - nie ma powodów do niepokoju, najprawdopodobniej ma wystarczającą ilość snu. Jeśli zaś jest marudne i ospałe w ciągu dnia, a wieczorem zdarza mu się zasypiać "w każdych warunkach" lub odwrotnie "szaleje" i jest pobudzone, inaczej niż wtedy, gdy spało w dzień, może brakować mu snu. Kiedy 2-, 3-latek nie ma już dziennej drzemki warto pozwolić mu trochę odpocząć, wyciszyć się - nawet starszaki w przedszkolach mają poobiednie "leżakowanie". Taki rytuał pozwoli dziecku nabrać sił na drugą część dnia. Porady naszych EkspertówZwracam się z prośbą do Pani Profesor o pomoc w związku z moją 2,5-letnią córeczką, która nie mówi... Nie wiem już kogo prosić o pomoc, ponieważ dziecko nie kwalifikuje się do neurologa, bo jest wręcz bardzo inteligentne i wszystko rozumie, ale nie mówi - nie wiem o co chodzi, dlaczego nie chce się nauczyć mówić, mówi jak 6 mies. niemowlę: kaka, mama, dziadzia, baba, nie, tak, itp. Naśladuje różne dźwięki: kosiarkę, szczekanie, muczenie, wszelkie odgłosy jakie usłyszy, a słuch ma idealny, więc w czym problem? Wszystko, co chciałaby powiedzieć wyraża okropnym krzykiem i piskiem. Lubi się wyręczać, jest bardzo cwana i leniwa, choć czasami sama siada przy kolorowance i spędza przy niej w skupieniu 0,5-1 godz. Uwielbia układać przedmioty według wzrostu i koloru. Potrafi w sklepie powtarzać tą czynność cały dzień, chętnie rysuje, śpiewa, tańczy, jest dowcipna, jednak prawie cały czas potrzebuje smoczka, nie może się z nim rozstać, pomimo wszelkich prób odrzucenia go. Jest bardzo towarzyska lubi dzieci, ale też potrafi się zamyślić na jakiś czas np. w piaskownicy... Jeśli znajdzie Pani ratunek dla nas w tej sytuacji to będę wdzięczna za każdą pomoc. Dodam też, że dziecko jest bardzo uparte, i żadne ćwiczenia logopedyczne nie dadzą rezultatu - nie chce się dziecku po prostu powtarzać i odwraca głowę za każdym razem, kiedy chcę ją czegoś nauczyć i dalej robi swoje... Źle się z tym czujemy, bo każdy zwraca nam uwagę, że dziecko już dawno powinno mówić całymi zdaniami i nie mamy siły wszystkim tłumaczyć, co się dzieje. Piszę w tej sprawie, ponieważ jestem zdesperowana... Proszę o pomoc... Serdecznie pozdrawiam i życzę wszystkiego, co najlepsze! Liliana Droga Pani Liliano, trzeba natychmiast zacząć terapię, bo dziecko samo nie wróci na prawidłową ścieżkę rozwojową. Przede wszystkim nie podoba mi się stereotypowa zabawa, możliwość powtarzania dźwięków niewerbalnych, a niechęć do powtarzania słów, zawieszenia i "walka" w różnych sytuacjach. Koniecznie trzeba rozpocząć program słuchowy "Słucham i uczę się mówić" - Warunek konieczny - słuchanie w słuchawkach. Także na tym forum są sygnały od Mam, że to działa, tylko trzeba konsekwencji. Jeśli Pani chce, by ktoś pomógł rozpocząć to proszę nawiązać kontakt z terapeutką ze szkoły krakowskiej. Wszystkie nazwiska terapeutek pracujących metodą krakowską znajdzie Pani na stronie może znajdzie Pani kogoś bliżej miejsca zamieszkania. Proszę mi wierzyć, że nie ma dzieci z blokadą psychiczną jeśli idzie o rozwój mowy. Wszystkie dzieci dramatycznie pragną mówić. Czy to jest alalia, czy spektrum autyzmu to na razie nie ma znaczenia. Terapia całościowa metodą krakowską obejmuje: 1. Stymulacja słuchowa - "Słucham i uczę się mówić" 2. Komunikacja ułatwiona Gesty wizualizacyjne i gesty interakcyjne lub Manualne Torowanie Głosek 3. Metoda komunikacyjna 4. Programowanie języka 5. Dziennik wydarzeń 6. Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania 7. Terapia funkcji wzrokowych 8. Stymulacja funkcji motorycznych 9. Wybór dominującej ręki 10. Stymulacja lewej półkuli mózgu 11. Kształtowanie zachowań społecznych 12. Stymulacja poznania wielozmysłowego - bodźce smakowe, zapachowe i dotykowe 13. Stymulacja pamięci Pamięć symultaniczna Pamięć sekwencyjna 14. Ćwiczenia kategoryzacji 15. Kształtowanie myślenia przyczynowo-skutkowego 16. Logoterapia Terapeuci pracujący metodą krakowską stosują wszystkie elementy, a nie tylko wybrane. Terapia działa, ale TYLKO Z POMOCĄ RODZICÓW. Serdecznie pozdrawiam JAgoda Cieszyńska Portal ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta. Ile powinno pić dziecko? Już roczny malec ponad połowę tego, co dorośli. Dziesięciolatek tyle, co jego rodzice. Oczywiście, na znaczenie, jakie są jego gabaryty, ale to różnice niewielkie. Skąd pozyskiwać płyny i w jakiej ilości?Dzienne zapotrzebowanie na płyny wg Panelu ds. Produktów Dietetycznych, Żywienia i Alergii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA):0-6 miesięcy - ok. 680 ml na dobę lub 100-190 ml/kg ciała/dzień, źródło płynów: pokarm kobiecy lub mleko modyfikowane,6-12 miesięcy - 0,8-1,2 l na dobę (mleko + napoje i pierwsze produkty stałe)1-2 lata - 1,1-1,2 l na dobę2-3 lata - 1,3 l na dobę4-8 - 1,6 l na dobę9 lat - 1,9 l na dobęmłodzież i dorośli - 2 litry na dobę,Oczywiście, to dane orientacyjne. Inne potrzeby ma drobna dziewczynka, inne wyrośnięty młodzieniec. W tabeli są też zastrzeżenia, by uwzględniać takie czynniki, jak pogoda (w upalny dzień zapotrzebowanie wyraźnie rośnie), aktywność fizyczna, cechy indywidualne (np. pocenie się).Uwaga, europejskie zalecenia nie mówią o piciu czystej wody, a dostarczaniu jej za pomocą płynów i pokarmów. Warto o tym pamiętać, zwłaszcza, gdy wydaje nam się, że dziecko za mało pije. Średnio aż 20-30% dobowego zapotrzebowania na wodę pokrywa pokarm, zwłaszcza taki obfitujący w wodę, jak zupy, warzywa i owoce. Pewna ilość wody jest nawet w chlebie, jednak z pewnością łatwiej ją pozyskać z arbuza, rzodkiewki, brzoskwini, ogórka czy jabłka. Owoce i warzywa to głównie woda (nawet powyżej 90 proc. składu). Podobnie jak mocDo picia najlepsza jest czysta woda. Najłatwiej się nią napić, odpowiednio nawodnić, jest doskonałym źródłem cennych minerałów, jak magnez czy wapń. Pamiętaj, by o stopień mineralizacji wody właściwej dla twojego dziecka zapytać lekarza. Najmłodsze dzieci nie mogą pić wód o dużej zawartości pierwiastków, gdyż mogą one stanowić za duże obciążenie dla ich nerek. Starsze i zdrowe (zazwyczaj od 3. roku życia) mogą pić już taką wodę, jak rodzice, ale lepiej się upewnić czy nie ma indywidualnych przeciwwskazań. Woda nie psuje zębów, można ją pić nawet w nocy. Nie zawiera konserwantów i cukru, nie wpływa negatywnie na apetyt, stąd jest wskazana dla dzieci. Jeśli zaproponujesz ją maluchowi już w pierwszym roku życia, nawet nie pomyśli, że można jej nie starsze dziecko, które twierdzi, że wody nie lubi, są różne sposoby: fantazyjne butelki z dzióbkiem, ładny kubek, ale przede wszystkim dobry przykład, czyli rodzice, którzy piją wodę. Skoro jest dobra dla dorosłych, zwykle smakuje też i jednak dziecko wody nie pije, nie załamuj rąk, ale pilnuj, by regularnie dostarczało organizmowi płyny. Herbatki, zupa, świeże owoce i warzywa: to wszystko znakomite źródła płynów. Uwaga, soki nie są zalecane małym dzieciom. Zasadniczo sok owocowy powinien być dodatkiem do diety. Dzieci do roku nie powinny wypijać więcej niż 100 ml takiego soku na dobę (a nic się nie stanie, jeśli nie wypiją go wcale), starsze lepiej, żeby nie przekraczały 200 ml na a dzieci - obowiązujące zalecenia Dlaczego picie jest takie ważne?Noworodek w ponad 80 proc. składa się z wody. U dziecka stanowi ona 75 proc. masy ciała, u osoby dorosłej 60-70 proc. Stąd: wszyscy potrzebujemy dostarczyć organizmowi odpowiednią ilość płynów, a dzieci (proporcjonalnie do swoich rozmiarów) mózgu i ponad 70 proc mięśni to woda, więc jeśli dziecko ma się dobrze rozwijać i mieć siłę na harce oraz zdobywanie nowych umiejętności, musi pić. Jak każdy: twoje dziecko bez wody nie może oddychać, odżywić komórek, trawić i uformować stolca (zaparcia to częsty objaw niedoboru wody w organizmie). Potrzebuje jej, by dobrze widzieć, skakać, biegać, zgiąć rękę w łokciu (każdy staw musi być odpowiednio nawilżany) i nie chorować: woda równoważy układ odpornościowy, umożliwia pracę nerek i reguluje temperaturę. Już niewielki niedobór wody zakłóca więc pracę wielu piją za małoWedług specjalistów z Europejskiego Instytutu Nawodnienia (EHI) dzieci, chociaż najbardziej narażone są na odwodnienie, dostarczają organizmowi za mało płynów. Problemy czasem zaczynają się już w niemowlęctwie. Zdrowe maluchy instynktownie spożywają właściwą ilość pokarmu, jednak matka karmiąca musi pić odpowiednio dużo wody, by "produkcja" mleka nadążała za potrzebami. Dzieci, które ulewają, wymiotują, mają zbyt luźne stolce, są narażone na niedobory płynu, zwłaszcza, że nie umieją zasygnalizować starsze pije dopiero, gdy chce mu się pić? Byłoby zdecydowanie lepiej, gdyby ktoś mu wcześniej przypomniał o wodzie. Uczucie pragnienia to już objaw niewielkiego odwodnienia, a dzieci zauważają je często z poślizgiem. Często bowiem są tak zajęte zabawą i innymi aktywnościami, że zapominają o piciu (podobnie jak o oddaniu moczu). Dzieci, które pomagają rodzicom w kuchni są zdrowsze! Rodzice zadają sobie pytanie co i ile powinny jeść dzieci? W ciągu pierwszych trzech lat jego życia menu dla dzieci ma ogromne znaczenie dla ich zdrowia, jakości i długości życia. To właśnie dobrze skomponowana dieta dziecka we wczesnym dzieciństwie może uchronić je od groźnych chorób: otyłości, cukrzycy, nowotworów czy udarów. Niestety w Polsce dzieci są źle odżywiane. Dlatego Instytut Matki i Dziecka, Zakład Żywienia opracował „Poradnik żywienia dziecka w wieku od 1. do 3. roku życia”. Nie jest łatwo tak skomponować menu dla dziecka, by nie brakowało w nim wszystkich niezbędnych składników. Według badań IMiD dzieci w Polsce jedzą zbyt dużo mięsa i wędlin, a za mało owoców, warzyw i produktów mlecznych. 27,5 proc. dzieci w wieku 1-3 ma nadwagę lub otyłość. A te dwa lata w życiu dziecka to okres krytyczny do rozwoju preferencji i nawyków żywieniowych. Co i ile powinny jeść małe dzieci (1-3 lata)? Małe dzieci powinny jeść 4-5 posiłków dziennie (3 podstawowe i 1-2 uzupełniające). Dieta dziecka powinna być przede wszystkim urozmaicona – tylko wtedy dziecko otrzyma wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Całodzienny jadłospis dziecka powinien zawierać: 4-5 porcji produktów białkowych – w tym 3 porcje produktów mlecznych, 1-2 porcje mięsa, ryb, jaj (mleko modyfikowane, twaróg, jogurt naturalny, kefir, ser żółty, świeże chude mięso gotowane lub pieczone). Porcja to np. szklanka mleka, pół szklanki jogurtu, plasterek sera, pół piersi kurczaka, plasterek schabu, pół jajka. 5 porcji produktów zbożowych (pieczywo pełnoziarniste, różne kasze, ryż, makaron, płatki zbożowe bez cukru). Porcja to pół bułki, kromka chleba, 2-3 łyżki kaszy, makaronu lub ryżu. 5 porcji warzyw (świeże warzywa sezonowe, świeże zioła). Porcja to ziemniak, 2 łyżki kukurydzy, mały pomidor, pół małej papryki. 4 porcje owoców (najlepiej świeżych). Porcja to mała brzoskwinia, pół banana, pół szklanki malin. 1-2 porcje tłuszczów (polecane są zwłaszcza oleje). Porcja tłuszczu to łyżeczka oleju, łyżeczka masła. Do picia dziecko powinno dostawać wodę. Dziecko nie powinno pić napojów słodzonych i gazowanych. Dziennie można podać mu maksymalnie pół szklanki soku. Przeczytaj też: Żona Macieja Stuhra o żywieniu dzieci: frustracje i suckesy mam > Przykładowy jadłospis dwulatka I ŚNIADANIE Płatki owsiane na mleku z jabłkiem: mleko modyfikowane (220 ml – niepełna szklanka) drobne płatki owsiane (20g – 2 łyżki) jabłko gotowane bez cukru (50g - ½ małego) II ŚNIADANIE Mix owocowy z jogurtem: banan pokrojony w plasterki (100g – mała sztuka) jogurt naturalny (12g – łyżka) OBIAD – ZUPA Krupnik jarzynowy z drobną kaszą jęczmienną perłową: zupa krupnik (220 ml – niepełna szklanka) oliwa z oliwek (5g – łyżeczka) natka pietruszki (2 g – ½ łyżeczki) OBIAD – II DANIE Pulpet cielęcy z koperkiem, ziemniaki purée, gotowana marchewka z zielonym groszkiem, kompot: pulpet cielęcy (do 30-35 g – wielkość dużego orzecha włoskiego) ziemniaki (50g – mała sztuka) + koperek (5g – łyżeczka) marchewka z groszkiem (50g – 2 łyżki) + masło (3g – ½ łyżeczki) kompot z malin (220 ml – niepełna szklanka) lub woda PODWIECZOREK Kisiel mleczny z biszkoptem: kisiel (150 ml – ¾ szklanki) biszkopt (5g – sztuka) wanilia – do smaku KOLACJA Kaszka wielozbożowa na mleku z rodzynkami: mleko modyfikowane (220 ml – niepełna szklanka) kaszka wielozbożowa (25g – 3 łyżki) rodzynki namoczone i rozdrobnione (10g – 1-2 łyżeczki) Przykładowe menu dla trzylatka I ŚNIADANIE Naleśnik z białym serem i truskawkami z polewą jogurtową, kakao naturalne z mlekiem: naleśnik (50 g – mała sztuka) twarożek (20 g – łyżka) truskawki (20 g – 2 sztuki) jogurt naturalny (12 g – łyżka) cukier waniliowy – do smaku mleko 2% tłuszczu (220 ml niepełna szklanka) kakao naturalne (5 g – łyżeczka) cukier (5g płaska łyżeczka) II ŚNIADANIE Sok warzywno-owocowy (własny wyrób): sok marchwiowy (120 g – pół szklanki) sok z wyciśniętej pomarańczy (30 g 2-3 łyżki) OBIAD – ZUPA Zupa cytrynowa z ryżem, śmietaną i koperkiem: rosół (220ml – niepełna szklanka) ryż (35 g –2 łyżki po ugotowaniu) sok ze świeżej cytryny (12 g – łyżka) marchewka gotowana z zupy (25 g –1-2 łyżki pokrojona w plasterki) śmietana 18% (10g – 2 łyżeczki) koperek (1/2 łyżeczki) OBIAD – II DANIE Pierożki z mięsem, surówka z marchwi, kompot: pierożki (80 g – 2-3 sztuki) marchew (20 g – łyżka) oliwa z oliwek (3 g – niecała łyżeczka) sok ze świeżej cytryny – kilka kropel aż do uzyskania kwaśnego smaku kompot z malin (220ml – niepełna szklanka) lub woda PODWIECZOREK Lody z polewą ze świeżych jagód: lody waniliowe (30 g – łyżka) polewa jagodowa (20 g – pełna łyżka) woda źródlana lub naturalna woda mineralna (250 ml – 1 szklanka) KOLACJA Musli domowe z owocami suszonymi na mleku modyfikowanym: mleko modyfikowane (220 ml – niepełna szklanka) musli (20g – 2 łyżki) owoce suszone namoczone i pokrojone (10g – 1-2 łyżeczki) Instytut Matki i Dziecka Zakład Żywienia "Poradnik żywienia dziecka"

2 5 letnie dziecko